Er komt een interview in de Libelle (nr 48) van mij. Het onderwerp is “hoe zijn je financiën geregeld met een eigen bedrijf. Het team van de Libelle komt vandaag voor een fotoshoot. Ik loop al dagen te stressen dat mijn huis blinkend schoon moet zijn.
Mijn energieniveau en lichaam vonden het niets om het weekend uitgebreid te poetsen. Zij adviseerden mij rust en ontspanning. Dit heb ik gedaan met het gevolg dat ik gisteren en vandaag toch nog even aan de slag moest. Helaas heb ik nog geen huishoudelijk hulp anders was die stress niet nodig geweest.
Gisteren had ik genoeg van het gestress en stond ik stil bij wat nu echt belangrijk is. Mijn gedachte over een blinkend huis veranderde in de gedachte die vond dat de mensen die komen, mijn huis en mezelf maar moeten nemen zoals het is. Mijn werk en mijn lichaam zet ik bij het stellen van mijn prioriteit boven het poetsen.
En natuurlijk is het niet vies in mijn huis en zal er heus wel een vlokje stof of een haar liggen maar dat is dan maar zo. Goed is goed.
Af en toe gaan mijn gedachtes met mij op de loop en gelukkig kan ik steeds eerder inzien dat die gedachtes niet de waarheid zijn maar een stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat ik de lat steeds hoger moet leggen. Daar luister ik naar en maak daarna mijn eigen gedachte. Dit geeft me meer rust en dan verlies ik ook geen energie.
En nu zit ik een blog te schrijven in plaats van mijn keukenvloer te dweilen. Van het schrijven van een blog krijg ik energie en van het dweilen iets minder energie. Een glimmende keukenvloer is natuurlijk mooi maar dat is helaas niet blijvend. Ik heb mijn prioriteiten weer goed gesteld!
Hoe stel jij je prioriteiten?
Wat gaat je makkelijk af hieraan?
Heb je tips?
Wat een mooi voorbeeld Edith. Ik denk dat veel mensen zich hierin kunnen herkennen. Ik herken dat zeker ook: als mensen bij mij thuis komen, denk ik dat ze een schoon en opgeruimd huis verwachten, omdat ik professional organizer ben. Maar ook bij mij ligt wel eens rommel en zand en kruimels op de grond.
Het gaat er inderdaad om dat je de keuzes maakt die voor jou goed voelen, zonder dat je daarmee anderen schaadt.
Het is raar, maar bloggen geeft energie. Het is ook een creatief proces. Het dwingt je tot nadenken; wat wil ik schrijven, hoe komt het over, hoe houd ik het kort. Pas kreeg ik 24 uur “vrijaf” van zorg voor mijn echtgenoot. En wat ging ik in die 24 uur doen? Juist! Bloggen. Terwijl ik heel veel andere, meer zinvolle dingen zou kunnen gaan doen. Ik ben opgevoed bij een moeder die obsessief alles schoon moest hebben als er visite kwam. Later kreeg ze MS. Toen zat ze op haar knieen het huis schoon te maken met haar laatste krachten. We hebben haar dat wel laten doen, want dat was haar wens. En dat deed ze later in het aanleunwoninkje ook. Wellicht is ze daardoor nog zo lang op de been gebleven. Maar ik doe het anders. HEt blijft ingewikkeld. Succes!! (www.muschfacilities.wordpress.com)