ZELFLIEFDE; Zo’n cliché-woord
Of toch niet??
Het vraagt tegelijkertijd om een diepe reflectie.
Want ik begreep het in eerste instantie niet goed. Ik begreep niet wat ‘zelfliefde’ in hield en wat het was voor mij.
Zelfliefde bleek mijn ‘missie’ te zijn. Is mijn missie.
Eerst voor mezelf en dan voor anderen.
Maar HOE dan?
Ik kwam niet verder dan:
tijd nemen voor jezelf, er mogen zijn, jezelf waarderen, dingen doen die je graag doet, nee zeggen, niet oordelen over jezelf
Nu ik op onderzoek uit ben gegaan wat het voor mij betekent, gaat het veel en veel dieper.
Het gaat er om te leven op de manier waarop jij graag wilt leven, het gaat om licht leven. Om de trauma’s uit het verleden los te laten. Het niet meer met je mee te dragen waardoor je je schuldig blijft voelen. De schaamte, spijt, jezelf klein houden, boetedoening, het straffen van jezelf los te laten. Niet meer hoeven pleasen. En het
Verantwoordelijkheidsgevoel los te laten waar jij helemaal geen verantwoordelijkheid voor hebt, laat staan deze te moeten dragen.
En daardoor zit je gevangen in een leven dat niet van jou is.
Voor mij is het niet ‘zelfliefde’ maar gaat het over onvoorwaardelijke liefde voor jezelf. Zoals voor je kind.
Alles willen doen voor jezelf
Loyaal zijn aan jezelf
Keuzes maken waar jij blij van wordt
Jezelf omarmen met al jouw kracht en zachtheid
Al dit leidt naar vrij zijn. Je vrij voelen, vrij zijn, veilig voelen, jezelf mogen zijn.
Veilig voelen om je keuzes te maken, om je dromen waar te maken, om vervuld te zijn van wat je doet.
Je veilig voelen om al jouw capaciteiten te gebruiken.
Je zo veilig voelen om je in zijn totaliteit te laten zien.
Om van je lichaam te houden, precies zoals het is. Je lichaam te kunnen voelen, het te kunnen ‘lezen’. Je seksualiteit te voelen en deze te laten stromen.
Het gaat om ontvangen. Je kunt niet ontvangen als je jezelf afwijst. Als er geen ruimte is vanwege alles wat je met je meedraagt.
Jezelf te ontvangen zoals je bent. Om de wereld te ontvangen, de energieen kunnen ontvangen. De ander kunnen ontvangen.
Ik weet steeds beter waarom ‘zelfliefde’ mijn missie is.
Ik voel het in elke cel van mijn lichaam.
Ik voel dat dit is wat ik te doen heb
Ik voel dat dit nodig is
Het doet pijn als vrouwen zichzelf afwijzen
Het doet pijn als vrouwen niet tot in hun hart komen. Ze er geen verbinding mee kunnen maken. Het hart volledig op slot zit.
Het doet pijn als vrouwen gevangen zitten in het leven dat ze leiden
Het doet zó’n pijn.
Ik wil hier verandering in brengen op deze aarde
Ik ben hier om te laten zien dat verandering mogelijk is
Want ik was ook 1 van die vrouwen
Ik had mijn hart gesloten. Ik kon er geen verbinding mee maken. IK sleurde mijn lichaam mee.
Ik wees mezelf af, ik wees mijn lichaam af. Ik veroordeelde mezelf en deed het nooit goed
Ik zat gevangen in een leven dat ik niet wilde leven. Ik droomde over vrij zijn, over mijn eigen leven leiden. Ook al wist ik niet hoe dit uit zou zien.
Ik maakte keuzes
Er werd voor mij gekozen op het moment dat ik geen keuze durfde te maken.
En al deze momenten en ervaringen hebben geleid naar onvoorwaardelijke liefde voor mezelf. Ik ben er nog niet. Ik ga door.
Met elke keuze, elke flits van bewustzijn, elke stap ga ik door.
En neem ik degene mee die mee wil op dit pad. Moedige vrouwen die durven te kiezen voor verandering. Die doorzetten ook al is het moeilijk. Die vragen stellen om meer bewustzijn te krijgen. Die voelen dat ze geboren zijn voor meer en dit nu ook willen uitdragen
Samen lukt dit
Want je hoeft het niet alleen te doen.
