Ik kwam gisteren deze afbeelding tegen en het riep oude gevoelens op. Het was ooit zo herkenbaar.

 

Ik was vroeger zo MOE.

Ik gaf mijn lichaam de schuld en sloot me af van mijn lichaam en mijn gevoelens.
Ik vocht tegen het moe zijn en van de andere kant was dit de enige manier voor mij om mezelf toestemming te geven tot rust te komen.

Ik creëerde vermoeidheid:
– Zodat ik kon ontprikkelen
– Omdat dit de enige manier voor mij was om tijd voor mezelf te hebben.
– Omdat dit het enige moment was om echt te mogen en kunnen ontspannen.
– Omdat dit het enige moment was dat ik van mezelf niets mocht doen. Alle andere momenten moest ik echt bezig zijn.

Deze moeheid was dus heel functioneel.
Ik had een innerlijke slavendrijver die me vertelde dat ik altijd nog iets te doen had. Een mannelijke energie van doorgaan en actie, een energie van forceren. Een van mijn kwaliteiten destijds was doorzettingsvermogen. Dat heb ik nog steeds maar wel op een andere manier.

Nu vanuit de vrouwelijke energie. Vanuit vertrouwen, vanuit ZIJN, vanuit bewustzijn, vanuit liefde voor mezelf, vanuit geïnspireerde actie in plaats van doelloze acties of acties omdat mijn innerlijke slavendrijver vindt dat ik bezig moet zijn.

Geef nooit op, was mijn motto. Doorgaan tot ik er bij neerviel. Het was veelal forceren. Nu kan ik ook anders kiezen: stoppen. Dat voelt nu niet als opgeven of falen maar als een andere keuze. Dat geeft veel meer ruimte.

Merk je het verschil op in energie tussen het mannelijke en het vrouwelijke: de zachtheid en de flow in plaats van het alsmaar doen en bezig moeten zijn.

Ik creëerde destijds moeheid om tot rust te komen en weer een beetje de verbinding met mezelf te ervaren. Zodat de mannelijke en vrouwelijke energie een beetje in balans kwamen.

Nu, zo’n 12 jaar later, weet ik dat ik me destijds bewust was van zoveel gevoelens, gedachten, klachten en emoties. Het bewustzijn was er niet want ik had me hier van afgesloten. Ik dacht dat het moeheid was wat ik voelde. Ik ‘labelde’ het als moeheid. Dat was te begrijpen voor mezelf. Ik moest het in mijn hoofd aannemelijk maken om daadwerkelijk niets te mogen doen.

Zodra ik me nu  ‘leeg’ voel en wat ik destijds met moeheid associeerde, stel ik mezelf vragen:
Is deze moeheid/leegte van mij?
Waar ben ik me bewust van?

99% is het niet van mij en ben ik me bewust van het vechten tegen, het forceren, het door willen gaan waar ik eigenlijk iets anders zou moeten kiezen. Namelijk: overgave en gemak.

Overal waar je kiest voor moeilijk en vechten tegen, bestaat er geen moeiteloosheid.
Overal waar je kiest voor vechten en forceren gebruik je je mannelijke energie.

Hoe zou het voor je zijn als je vanuit zachtheid (voor jezelf), moeiteloosheid en flow kan leven?

Ik heb lange tijd gedacht dat het voor mij niet mogelijk was om gemak en flow te hebben in het leven. Ik had ergens in mijn puberteit een standpunt aangenomen dat het leven voor mij nu eenmaal moeilijk moest gaan. Ik kwam er wel, maar altijd via de moeilijkste weg. Ik koos die moeilijke weg dus elke keer opnieuw.

Het is trouwens een feit dat gemak hebben je geboorterecht is.
Net zoals overvloed jouw geboorterecht is.

Ik heb nu een ander standpunt gekozen:
Ik kies voor gemak

Lukt dit altijd?
Steeds meer en steeds makkelijker.
Zodra ik bewust ben van het feit dat ik aan het vechten of forceren ben of de moeilijkste weg kies, neem ik een pas op de plaats en kies ik voor vertrouwen en gemak. Ik kies een ander pad. En elke keer als dat stemmetje weer komt, kies ik bewust voor vertrouwen en gemak.

 

Beter voor mezelf zorgen: meer liefde voor mezelf en minder zelf-oordelen draagt ook enorm bij.
Ik heb de afgelopen periode geleerd het HOE los te laten en in plaats daarvan vragen te stellen.
Het scheelt bakken met energie en tijd. Tijd die ik kan lezen, leuke dingen kan doen waar ik energie van krijg. Ik zorg dus nóg beter voor mezelf. En dus ben ik niet meer moe.

PS: Het is trouwen 0.52 uur, nu ik dit schrijf. Ik ben nog niet moe. Dit is een geïnspireerde actie. Ik lag al in bed en kreeg deze ingeving om dit verhaal op papier te zetten. Moeiteloos geschreven.

Waar kies jij nog vermoeidheid in plaats van bewustzijn?

Waar kies jij nog forceren in plaats van gemak?

Waar kies jij nog veelal de mannelijke energie in plaats van de vrouwelijke energie?

 

De hele strategie vanuit de mannelijke energie werkt voor mij niet meer. Zodra ik iets vanuit het hoofd doe, stokt de stroming. Geïnspireerde actie en daarna loslaten en vertrouwen geeft het beste resultaat.

 

Wil jij ook meer vanuit bewustzijn leven en

vanuit jouw vrouwelijke kant creëren?

 

Dan is het groepstraject ‘The Goddess Process’ wellicht iets voor jou.

 

Een jaartrject waar je leert:
√ nog meer jezelf te zijn
√ standpunten te veranderen en andere keuzes te maken
√ je bewustzijn ontwikkelt zich meer en meer
√ de lichte energie te kiezen. De energie van meer gemak en flow
√ jouw eigen ritme te volgen zodat je weet wanneer je je vrouwelijke energie kunt inzetten en wanneer je mannelijke energie.
√ te ZIJN in plaats van te doen

 

en nog veel meer gave dingen waarin jij jezelf leert omarmen en erkennen voor wat een GEWELDIG en MAGISCH wezen jij bent!

[maxbutton id=”142″ ]

 

Heb je hier vragen over? Stuur me gerust een mail: info@edithhelwegen.nl